Aangezien uilen vooral 's nachts actief zijn, beschikken zij over een sterk ontwikkeld gehoorsysteem. De natuurlijke oren van een uil bevinden zich aan de zijkant van zijn kop, net achter de ogen, en worden bedekt door de veren van de gezichtsschijf. De oorpluimen die bij sommige soorten zichtbaar zijn, zijn gewoon veren, geen oren.
Hoewel uilen niet dezelfde flaporen hebben als mensen, kunnen ze zelfs onder een dichte laag sneeuw hun prooi met precisie horen. Een uil heeft een zeer goed gehoor. Structuur van een uilenoor
Het oor van een uil heeft drie zichtbare delen: het binnenoor, het middenoor en het binnenoor.
De vorm van de ooropening, diafragma genoemd, hangt af van de uilensoort. Bij sommige soorten heeft het oor een klep, operculum genaamd, die het afdekt. De opening kan een kleine, ronde opening zijn of een langwerpige spleet met een groot operculum.
Alle uilen van de familie Tytonidae hebben ronde openingen met brede opercula, terwijl bij de familie Strigidae de buitenoorvorm meer divers is.
Hoe horen uilen geluiden?
Het bereik van heldere geluiden van een uil is vergelijkbaar met dat van de mens, hoewel het gehoor van een uil veel scherper is op specifieke frequenties, waardoor hij zelfs de geringste beweging van zijn prooi in het kreupelhout of de bladeren kan horen.
Sommige uilensoorten, met name nachtactieve soorten, zoals de boreale uil of de kerkuil, hebben asymmetrisch geplaatste ooropeningen. Deze soorten hebben een krachtige gezichtsschijf, die als een luchtschijf fungeert en geluiden in de ooropeningen leidt. De vorm van de schijf kan naar believen worden veranderd met behulp van bepaalde spieren.
Een uil gebruikt ongelijke ooropeningen om door bodembedekkers zoals gebladerte, bladeren of zelfs sneeuw een doelwit te vinden door te luisteren naar de bewegingen van de prooi. Wanneer een uil een geluid hoort, kan hij de richting ervan bepalen door het minieme tijdsverschil waarin het geluid in het rechter- en linkeroor wordt gevoeld. Als een geluid bijvoorbeeld aan het rechteroor van de uil is, zou hij het eerder horen dan het linkeroor.
De uil past dan zijn kop zo aan dat het geluid beide oren tegelijk bereikt. Dan neemt hij waar dat er een prooi recht voor hem zit. Uilen kunnen een links/rechts tijdsverschil van ongeveer 30 miljoenste van een seconde (0,00003 seconde) waarnemen.
Bovendien kan een uil aan de hand van ongelijke of asymmetrische ooropeningen zien of het geluid laag of hoog is. Bij een kerkuil bijvoorbeeld is de linker ooropening hoger dan de rechter, zodat een geluid dat onder de gezichtshoek van de uil ontstaat, luider zal klinken in het rechteroor.
De aanpassing van omhoog, omlaag, links en lichtsignalen worden rechts in de hersenen van de uil gecombineerd en creëren een mentaal beeld van de ruimte waar de geluidsbron zich bevindt. Uit studies is gebleken dat het merg van de hersenen van een uil veel complexer is dan dat van andere vogels. Het merg van een kerkuil bevat naar schatting niet minder dan 95.000 neuronen, drie keer meer dan dat van een kraai.
Nadat een uil de richting van zijn potentiële doelwit heeft ontdekt, vliegt hij erheen, waarbij hij zijn kop in de richting van het laatste geluid van de prooi houdt. Als het doelwit zich verplaatst, kan de uil midden in de vlucht van richting veranderen.
Wanneer de uil ongeveer 24 centimeter van de prooi verwijderd is, brengt hij zijn poten naar voren en spreidt hij zijn klauwen tot een ovale vorm. Voordat hij het doel treft, steekt de uil zijn poten voor zijn gezicht uit en sluit hij gewoonlijk zijn ogen voor de prooi.
- Gerelateerd: Hoe intelligent zijn uilen?
Afbeelding: HMaria, Pixabay
Hoe goed is het gehoor van de uil?
Uilen hebben een uitstekend gehoor als het gaat om het vangen van hun prooi in de nacht. De combo van oorlocatie, precisie en geluidsfrequentie en precisie geeft een uil zeker een beter gehoor dan mensen. Ze hebben niet hetzelfde geluidsbereik als mensen, maar ze hebben zeker wat ze nodig hebben.
Studies hebben aangetoond dat wanneer een uil, met name een kerkuil, eenmaal de weg weet in een verblijf, hij een levende loslopende muis kan vangen in volledig donkere gebieden, uitsluitend op zijn gehoor en zonder zicht.
Uilen kunnen een ongelooflijke truc uithalen met hun gehoor op twee punten. Ten eerste komt hun gehoorbereik overeen met dat van hun prooi, zodat ze nauwkeurig alles kunnen horen wat hun prooi zegt, waardoor ze heel gemakkelijk op te sporen en op te jagen zijn.
Ten tweede kunnen uilen op een bepaalde snelheid vliegen, veel langzamer dan andere vogels, en de trilling van hun vleugels produceert een geluid dat noch zijzelf noch hun prooi kunnen horen. Dat is een jachtvaardigheid die hen super stealthy en slim maakt. Bovendien, als ze hun vleugels op een te hoge snelheid bewegen, kunnen ze dat horen, zodat ze weten dat ze het weer langzamer moeten doen.
Misschien wilt u ook: Waarom toeteren uilen? 4 redenen voor dit gedrag
Conclusie
Het gehoor kan nog belangrijker zijn voor soorten als de Grote Grijze Uil, die je vaak kleine dieren actief ziet pakken onder een dikke laag sneeuw. De uil heeft in zo'n geval geen kans om het kleine zoogdier te zien, dus moet hij in plaats daarvan op zijn gehoor vertrouwen.
- Zie ook: Hebben vogels oren? Hoe horen ze?
Uitgelichte afbeelding: StockSnap, Pixabay