- Ware en valse kleuren van Uranus
- Wat zijn ware en valse planeetkleuren?
- De rol van de magnetosfeer
- Hoe wordt Uranus gefotografeerd?
- Waarom is Uranus blauw?
- Laatste woorden
Als het gaat om de planeten, is het niet altijd gemakkelijk om te weten welke kleur elke planeet heeft. Hoe zit het met Uranus? Uranus is blauwgroen van kleur. De kleuren van planeten kunnen echter veranderen afhankelijk van factoren, zoals de gezichtshoek en verschillende lichtomstandigheden. Hoewel Uranus er dus meestal blauwgroen uitziet, kan hij er soms iets anders uitzien.
Het verschijnsel wordt losjes aangeduid als "ware en valse kleuren". In deze gids leggen we de kleur van Uranus in detail uit.
Ware en valse kleuren van Uranus
Soms ziet u twee foto's van Uranus die door de NASA zijn gemaakt. De populairste beelden zijn gemaakt met de smalle hoekcamera van Voyager 2, terwijl het ruimtevaartuig 9,1 miljoen kilometer van Uranus verwijderd was.
Foto's van Uranus worden soms genomen door oranje, groene en blauwe filters. De donkere arcering aan de bovenkant van de planeet toont de dag-nachtgrens.
Het noordelijk halfrond van de planeet ligt buiten de dag-nachtgrens, waardoor het tijdens de omwenteling van de planeet in het donker ligt. De blauwgroene kleur van de planeet is te danken aan het methaan in zijn atmosfeer.
Het methaan absorbeert rood licht, waardoor de planeet een blauwgroene kleur afgeeft.
Andere populaire foto's zijn bewerkt via contrastverbetering om de poolgebieden van de planeet gedetailleerder te maken. NASA nam foto's door oranje, violette en ultraviolette filters, waardoor ze werden omgezet in rode, blauwe en groene kleuren. Dit resulteerde in een valse kleur om de donkere poolkap op Uranus te tonen. De poolkap is omgeven door concentrische banden die relatief lichter van kleur zijn.
Image Credit: 95C, Pixabay
Wat zijn ware en valse planeetkleuren?
Als het gaat om planeten en hun kleuren, zijn er twee verschillende soorten kleuren te zien. Ten eerste is er de ware kleur, dat is de kleur die de planeet zou hebben als er geen atmosfeer was. Het tweede type is de valse kleur, dat is de kleur die de planeet zou hebben als er een atmosfeer was.
We kunnen de kleuren van de planeten in ons zonnestelsel op twee verschillende manieren bekijken. De eerste methode is met een telescoop, en de tweede methode is met fotografie.
Wanneer we telescopen gebruiken, zijn de kleuren die we zien meestal de echte kleuren van de planeten. Dat komt omdat telescopen ons door de atmosfeer van de planeet laten kijken. Soms kan de atmosfeer van een planeet er echter voor zorgen dat de kleuren anders lijken dan ze zijn.
De tweede methode om de kleuren van de planeten te zien is met behulp van fotografie. Met fotografie kunnen we de valse kleuren van de planeten zien. Bij het nemen van foto's vangt de camera al het licht op dat door de planeet wordt weerkaatst. Bovendien wordt het licht dat door de atmosfeer wordt weerkaatst, meegenomen.
De valse kleuren op foto's zijn meestal te wijten aan de verschillende gassen in de atmosfeer van een planeet. Op Mars bijvoorbeeld wordt de rode kleur veroorzaakt door ijzeroxidestof in de atmosfeer.
De rol van de magnetosfeer
De magnetosfeer is het gebied in de ruimte rond een astronomisch object waarin geladen deeltjes worden beïnvloed door het magnetisch veld van dat object.
Het is een dynamische omgeving waar de wisselwerking tussen de zonnewind, het planetaire magnetische veld en het plasma in de magnetosfeer omstandigheden creëert die zowel gevaarlijk als gunstig kunnen zijn voor het leven op aarde.
De zonnewind is een stroom geladen deeltjes (plasma) van de zon die voortdurend naar buiten stroomt in het zonnestelsel. Wanneer dit plasma een planeet met een magnetisch veld tegenkomt, wordt het om de planeet geleid.
De interactie tussen de zonnewind en het magnetische veld van de planeet creëert een holte in de zonnewind, de magnetosfeer.
De magnetosfeer beschermt de aarde tegen de schadelijke effecten van de zonnewind. Hij houdt echter ook een deel van het plasma van de zonnewind binnen zijn grenzen. Het opgesloten plasma staat in wisselwerking met het magnetisch veld van de aarde en creëert aurora's en andere verschijnselen.
Aurora's komen het vaakst voor in de poolgebieden, waar de magnetische veldlijnen van de aarde naar het aardoppervlak neigen. Hierdoor bewegen de geladen deeltjes in de magnetosfeer naar deze gebieden toe. Hier botsen ze met atomen in de bovenste atmosfeer en komt energie vrij in de vorm van licht.
Uranus heeft een onregelmatige en ongewone magnetosfeer. Het magnetisch veld van de planeet is ongeveer 60 graden gekanteld ten opzichte van zijn rotatieas.
Op aarde ligt het poollicht in lijn met de polen. Hetzelfde geldt voor Saturnus en Jupiter.
Image Credit: ParallelVision, Pixabay
Hoe wordt Uranus gefotografeerd?
Net als de meeste andere planeten wordt Uranus gefotografeerd met een telescoop. Maar omdat Uranus zo ver van de aarde af staat, kan het een uitdaging zijn om duidelijke foto's te maken.
De beste manier om Uranus te fotograferen is met een bepaald type camera, een infraroodcamera. Infrarood licht is onzichtbaar voor het menselijk oog en kan worden gebruikt om foto's te maken van objecten die heel ver weg staan.
Uranus wordt meestal gefotografeerd door er een telescoop op te richten en een lange belichting te nemen, een opname die over enige tijd wordt gemaakt. Zo kan de camera genoeg licht verzamelen om een duidelijk beeld te maken.
Volgens NASA is Uranus een "ijsreus". De planeet heeft dus geen vast oppervlak, maar bestaat grotendeels uit wervelende vloeistoffen. Daarom kan een ruimteschip onmogelijk op Uranus landen, omdat er geen oppervlak is.
Ook zou een ruimteschip niet door de atmosfeer van de planeet kunnen vliegen zonder vernietigd te worden. De temperatuur en druk op Uranus zijn zo streng dat zelfs een metalen ruimteschip erdoor vernietigd wordt.
Waarom is Uranus blauw?
De atmosfeer van Uranus bestaat uit methaan, helium en waterstof. Het methaan in de atmosfeer van Uranus geeft de planeet zijn blauwachtige kleur.
Methaan is een gas dat bestaat uit koolstof en waterstof. Het is in kleine hoeveelheden aanwezig in de atmosfeer van de aarde, maar komt vaker voor op Uranus.
Omdat methaan in de bovenste atmosfeer van de planeet aanwezig is, krijgt het licht van de zon. Het reflecteert het blauwe licht van de zon en absorbeert het rode licht. Daardoor ziet de planeet er blauwgroen uit.
Vraagt u zich af hoe de zon blauw en rood licht afgeeft? Wel, zonlicht omvat alle kleuren van de regenboog: rood, oranje, geel, groen, blauw en violet.
Al deze kleuren mengen zich tot zonlicht. Maar wanneer zonlicht een voorwerp raakt, worden sommige kleuren geabsorbeerd en andere gereflecteerd. De kleuren die van een voorwerp worden gereflecteerd, bepalen de kleur die wij zien.
Dus wanneer zonlicht Uranus raakt, wordt het blauwe licht gereflecteerd terwijl het rode licht wordt geabsorbeerd. Als gevolg daarvan zien we Uranus als een blauwgroene planeet.
Ook Mars lijkt rood omdat de atmosfeer van de planeet bestaat uit stofdeeltjes die rood licht weerkaatsen, terwijl Venus geel lijkt omdat er wolken zwavelzuur zijn die geel licht weerkaatsen.
Laatste woorden
Kort samengevat heeft Uranus een blauwgroene kleur door de absorptie van rood licht door methaan in zijn atmosfeer. De planeet bestaat uit rots en ijs, met een kleine hoeveelheid waterstof en helium.
Uranus is een van de interessantste planeten in ons zonnestelsel. Hij is in vele opzichten uniek, van zijn blauwgroene kleur tot zijn koude temperaturen. Bovendien heeft hij een "scheef" magnetisch veld dat de manier waarop poollicht op de planeet verschijnt, verandert ten opzichte van Jupiter, Saturnus en de Aarde.
Zie ook:
- Hoe lang is een dag op Uranus? Hoe lang is een jaar?
- Hoe groot is Uranus? Hoe komt hij aan zijn naam?
- //www.nasa.gov/mission_pages/voyager/pia00032.html
- //www.jpl.nasa.gov/images/pia01284-neptune-in-primary-colors
- //www.britannica.com/place/Saturn-planet#:~:text=Bekeken%20vanaf%20Aarde%2C%20Saturnus%20heeft,over%20een%20redelijk%20korte%20tijd
- //solarsystem.nasa.gov/planets/uranus/in-depth/
- //spaceplace.nasa.gov/aurora/en/
Uitgelichte afbeelding: Vadim Sadovski, Shutterstock